Η θεραπεία δερματικών βλαβών με laser γίνεται εφόσον αυτές χαρακτηριστούν απόλυτα καλοήθεις και επιφανειακές από τον ιατρό που θα τις εξετάσει. Η διαδικασία είναι αποτελεσματική, γρήγορη και ανώδυνη έπειτα από την εφαρμογή τοπικής αναισθητικής κρέμας. Δεν καταλείπει κάποιο σημάδι και ο ασθενής επιστρέφει άμεσα στις καθημερινές του δραστηριότητες.
Στη Laser Touch τα διαθέσιμα μηχανήματα laser για τέτοιου είδους θεραπείες είναι τα Discovery Pico laser, Laser CO2, Smooth Beam laser, VBeam Perfecta laser και Fractional Mosaic laser. Ο ιατρός έπειτα από εξέταση του ασθενή και τη λήψη ιατρικού ιστορικού, θα αποφασίσει ποιό είναι το κατάλληλο laser για τη βλάβη που είναι για αντιμετώπιση, πόσες συνεδρίες θα χρειαστούν και θα διαμορφώσει ένα εξατομικευμένο θεραπευτικό πλάνο.
Βλάβες που θεραπεύονται με laser είναι ενδεικτικά:
Κονδυλώματα: αποτελούν το πιο συχνό σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα και οφείλονται στον ιό των ανθρώπινων θηλωμάτων HPV, με τους τύπους HPV 6 και 11 να ευθύνονται συνηθέστερα για αυτά. Πρωτοεμφανίζονται ως μικρά βλατιδώδη επάρματα μαλακής σύστασης. Με τον καιρό μεγεθύνονται, καθίστανται μισχωτά ή με βάση αποπλατυσμένη και με ανώμαλη επιφάνεια. Πολλαπλασιαζόμενα συνενώνονται μεταξύ τους και παίρνουν τη μορφή κουνουπιδιού. Τα κονδυλώματα χρήζουν διάγνωση από ειδικό ιατρό και εξατομικευμένη θεραπεία. Η πιο ασφαλής και αποτελεσματική μέθοδος αντιμετώπισής των κονδυλωμάτων είναι το laser CO2 που προκαλεί εξάχνωση της βλάβης προστατεύοντας τους παρακείμενους ιστούς. Για την αφαίρεση απαιτείται μόλις μια συνεδρία και αφορά μόνο τις εμφανείς εξωτερικές βλάβες. Εσωτερικά κονδυλώματα (π.χ. τραχήλου, κόλπου) δε θεραπεύονται στο κέντρο. Η σύσταση επανεξέτασης είναι εξατομικευμένη ανάλογα την εντόπιση.
Θηλώματα: είναι δερματικά ογκίδια που εμφανίζονται στην επιφάνεια του δέρματος, μικρά, στρογγυλά, άμισχα ή με μίσχο και μέγεθος που ποικίλει. Αναπτύσσονται γρήγορα και αυξάνονται σε αριθμό. Δεν υπάρχει σαφή αιτία για την ανάπτυξή τους , όμως ενδοκρινολογικοί και κληρονομικοί παράγοντες φαίνεται να παίζουν σημαντικό ρόλο. Είναι απόλυτα καλοήθεις βλάβες και η αφαίρεσή τους συνίσταται για λόγους αισθητικούς και λειτουργικούς. Καυτηριάζονται με το Laser CO2 και απαιτείται συνήθως μία συνεδρία, ανάλογα με τον αριθμό των υπαρχουσών βλαβών.
Μυρμηγκιές: είναι καλοήθεις υπερπλασίες του δέρματος που οφείλονται στον ιό των ανθρώπινων θηλωμάτων HPV, συνηθέστερα στα στελέχη HPV 1, 2, 3, 4. Εντοπίζονται κυρίως στις επιφάνειες χεριών και πελμάτων παιδιών και εφήβων, χωρίς να αποκλείεται η εμφάνισή τους σε όποια ηλικιακή ομάδα και περιοχή σώματος. Η διάγνωση αυτών γίνεται έπειτα από κλινική εξέταση . Στη θεραπεία έχουν λόγο είτε το Laser CO2 για εξάχνωση της βλάβης, ή το VBeam Perfecta Laser που προκαλεί νέκρωση των αγγείων που τρέφουν τη μυρμηγκιά. Ανάλογα το Laser που θα χρησιμοποιηθεί θα χρειαστούν από 1 έως 3 συνεδρίες για την οριστική θεραπεία αυτών.

Η χειρουργική αφαίρεση είναι θεραπεία εκλογής μη επιφανειακών, αμφίβολων ή δυνητικά κακοήθων δερματικών βλαβών. Αυτή διενεργείται στο χειρουργείο μικρών επεμβάσεων της Laser Touch από εξειδικευμένο πλαστικό χειρουργό με πολυετή εμπειρία για τη βέλτιστη αφαίρεση της βλάβης. Η διαδικασία είναι ανώδυνη, αφού προηγείται τοπική αναισθησία στην περιοχή. Η αφαίρεση ολοκληρώνεται με ράμματα, που απομακρύνονται μετά την επούλωση του τραύματος. Το αφαιρεθέν μόρφωμα αποστέλλεται για ιστολογική εξέταση, γεγονός που θα θέσει την τελική διάγνωση και την εξέλιξη της θεραπείας.
Σε ορισμένες περιπτώσεις όπου η δερματική βλάβη είναι μεγάλη ή οι ενδογενείς μηχανισμοί επούλωσης του οργανισμού ευνοούν την ανάπτυξη κάποιας μετεγχειρητικής ουλής, αυτή βελτιώνεται σημαντικά με διάφορες θεραπείες ανάπλασης, όπως για παράδειγμα Fractional laser και Microneedling θεραπείες.

Βλάβες που αφαιρούνται χειρουργικά ενδεικτικά είναι:
Μελανοκυτταρικές βλάβες: κοινώς σπίλοι. Είναι φυσιολογικές εκδηλώσεις του δέρματος. Η πιθανότητα εξαλλαγής τους σε δυσπλαστικούς και κατ’ εξέλιξη σε δερματική κακοήθεια απαιτεί συχνά την χειρουργική αφαίρεση και την ιστολογική εξέταση αυτών.
Λιπώματα: είναι καλοήθεις βλάβες του υποδόριου ιστού που εμφανίζονται σαν αντιαισθητικά «καρούμπαλα» διαφόρων μεγεθών σε διάφορες περιοχές του σώματος. Η διάγνωση πιθανολογείται από ειδικό ιατρό πριν την αφαίρεση τους, η οποία και θα πιστοποιήσει τη βλάβη.
Δερματοϊνώματα: είναι καλοήθη οζίδια που προκαλούνται από την ανεξέλεγκτη ανάπτυξη στοιβάδας του δέρματος. Συνήθως εμφανίζονται στα κάτω άκρα με ιδιαίτερη συχνότητα στο γυναικείο φύλο. Η χειρουργική αφαίρεση γίνεται κυρίως για αισθητικούς λόγους και πιστοποιεί τη διάγνωση.
Σμηγματογόνες ή επιδερμικές κύστεις: είναι εσώκλειστες κοιλότητες σαν «σάκοι» τα κύτταρα των οποίων παράγουν σμήγμα, που αντί να εκκρίνεται στην επιφάνεια του δέρματος, εγκλωβίζεται στο εσωτερικό της κύστης. Η θεραπεία τους γίνεται με χειρουργική διάνοιξη και αφαίρεση του περιεχομένου τους.
Καρκινικές βλάβες δέρματος: Βλάβες που ο ιατρός έχει ενδείξεις ότι αποτελούν προκαρκινωματώδεις ή καρκινώματα του δέρματος, όπως βασικοκυτταρικό ή ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα και μελάνωμα, αφαιρούνται χειρουργικά σύμφωνα με συγκεκριμένους επιστημονικούς κανόνες προκειμένου να τεθεί η διάγνωση. Πολλές φορές η αφαίρεση αποτελεί και θεραπεία της νόσου, κάτι που θα φανεί από την ιστολογική εξέταση.

Για την αφαίρεση ορισμένων βλαβών απαιτείται ο συνδυασμός μεθόδων, χειρουργικά και με Laser, προκειμένου να επιτευχθεί το βέλτιστο θεραπευτικό αποτέλεσμα. Επιπλέον κάποια δερματικά μορφώματα μπορούν να αφαιρεθούν και με τους δύο τρόπους. Ο πιο ενδεδειγμένος από αυτούς για την εκάστοτε βλάβη, κρίνεται από ειδικό ιατρό με βάση συγκεκριμένα κριτήρια.
Τέτοιες βλάβες ενδεικτικά είναι :
Χηλοειδή και υπερτροφικές ουλές: μια παθολογική ανταπόκριση του οργανισμού στο τραύμα που έχει σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία ουλών που προεξέχουν από το δέρμα και χαρακτηρίζονται ως υπερτροφικές. Άλλοτε οι ουλές ξεπερνούν τα όρια του τραύματος επεκτεινόμενες προς τα εκτός και με έντονη υπέγερση και ονομάζονται χηλοειδή. Η αντιμετώπισή τους, αν είναι μικρές, μπορεί να γίνει μόνο με ειδικά Laser, ενώ στις μεγαλύτερες από αυτές μπορεί να γίνει χειρουργική αφαίρεσή τους με ειδικό τρόπο, ώστε να μειωθεί το μέγεθός τους, και στη συνέχεια να γίνει η εφαρμογή των Laser. Η ανάγκη ή μη χειρουργικής παρέμβασης, το είδος των Laser που θα χρησιμοποιηθούν και ο απαιτούμενος αριθμός συνεδριών, που συνήθως είναι αρκετός, καθορίζονται από ειδικό ιατρό.
Σμηγματορροϊκες υπερκερατώσεις: είναι καλοήθεις βλάβες του δέρματος που προέρχονται από κύτταρα της εξωτερικής στιβάδας της επιδερμίδας. Συνήθως εμφανίζονται σε άτομα μεγάλης ηλικίας με κληρονομική προδιάθεση. Ανάλογα την περιοχή και την έκταση τους επιλέγεται η κατάλληλη μέθοδος θεραπείας.
Ακτινικές υπερκερατώσεις: είναι μικρές κηλίδες με όψη κρούστας σε περιοχές που εκτίθενται στον ήλιο. Προκαλούνται στο δέρμα όταν αυτό χάνει τις φυσικές ικανότητες άμυνας έναντι των ακτινών UV και έπειτα από μεγάλη έκθεση στον ήλιο χωρίς προστασία. Είναι καλοήθεις βλάβες που όμως μπορούν να εξελιχθούν σε κακοήθεια με την πάροδο του χρόνου εφόσον αφεθούν χωρίς θεραπεία. Φαρμακευτικές θεραπείες , αφαίρεση με laser ή χειρουργικά είναι οι διαθέσιμες θεραπευτικές επιλογές. Το τελικό θεραπευτικό πλάνο καθορίζεται ανάλογα με τον αριθμό των βλαβών, το μέγεθος και το σημείο αυτών καθώς και μετά από ιστολογική εξέταση αυτών.
Συριγγώματα: είναι μικρά ογκίδια-βλατίδες που εμφανίζονται συνήθως στο πρόσωπο γύρω από τα βλέφαρα, αλλά και σε άλλα σημεία του σώματος. Οφείλονται σε υπερπλασία τμήματος των ιδρωτοποιών αδένων. Ανάλογα το μέγεθος και τον αριθμό αυτών αφαιρούνται χειρουργικά ή με Laser.
Ξανθελάσματα: αποτελούν καλοήθεις πλάκες κίτρινου χρώματος και οφείλονται στη συσσώρευση λιπιδίων κάτω από την επιδερμίδα. Συνηθέστερη περιοχή εμφάνισής τους είναι γύρω από τα μάτια, σε άτομα με υψηλά επίπεδα χοληστερόλης. Ανάλογα το μέγεθος και την εντόπισή τους αφαιρούνται είτε με χειρουργική διάνοιξη είτε με Laser CO2 για εξάχνωση της βλάβης.
Η διάγνωση κάθε δερματικού μορφώματος γίνεται έπειτα από κλινική εξέταση με ειδικό ιατρό , ο οποίος και θα συστήσει το κατάλληλο και εξατομικευμένο θεραπευτικό πρωτόκολλο. Από το είδος της βλάβης και των ιατρικών χειρισμών θα εξαρτηθούν οι μεταθεραπευτικές οδηγίες προς τους ασθενείς, ο χρόνος αποθεραπείας και η ανάγκη ή μη παρακολούθησης αυτών.